سه نوع سیستم اعلان حریق در دسترس می‌باشد که شامل موارد زیر می‌باشد:
- سیستم متعارف (کانونشنال)
- سیستم آدرس‌پذیر
- سیستم آدرس‌پذیر دیجیتال
سیستم آدرس‌پذیر
در یک سیستم آدرس‌پذیر با بکارگیری تجهییزات آدرس‌پذیر، هر تجهیز به طور مجزا در پنل مرکزی مشخص شده است. در یک سیستم آدرس‌پذیر ساده، پنل مرکزی می‌تواند تعدادی مدار دو سیمه برای اتصال دتکتورها و شستی‌های آدرس‌پذیر فراهم نماید. مدار دو سیمه برای فراهم کردن یکپارچگی مدار باید به صورت لوپ اجرا گردد. علاوه بر این، ایزولاتورهای خط باید در طول لوپ و بر اساس الزامات کد اجرا شوند (مطابق شکل ۲٫۱).
در یک سیستم آدرس‌پذیر تکنیک‌های ارتباطی مختلفی برای ارسال سیگنال دتکتورها به پنل مرکزی وجود دارد. از آنجا که هر دتکتور دارای آدرس منحصر بفرد است، کنترل پنل علاوه بر فراهم کردن منطقه تشخیص عادی، ممکن است پیکربندی شده باشد که به هر دتکتور یک آدرس موقعیت اختصاص دهد و در یک نشانگر متنی یا گرافیکی نمایش داده شود.
شروع بکار سیستم به این نحو است که کنترل پنل آدرس اول را ارسال می‌کند و سپس در انتظار پاسخ از پیش تعیین شده می‌ماند. هر دتکتور آدرس ارسال شده توسط کنترل پنل را با آدرس از پیش تنظیم شده خود مقایسه می‌کند وضعیت خود را ارسال می‌کند. اگر به دلایلی مانند از مدار خاج بودن و یا غیر فعال بودن دتکتور، آدرس دتکتور در زمان مقایسه آدرس‌ها یافت نشد، کنترل پنل یک خطا را نمایش می‌دهد. به طور مشابه، اگر آدرس دتکتور یافت شود اما دارای خطا در عملکرد باشد، بر روی کنترل پنل خطا نمایش داده می‌شود.
این امکان‌پذیر است که در یک مدار تعدادی از دتکتورها در وضعیت حریق باشند و پنل مرکزی نیز قادر به تشخیص آن باشد، این بدان معناست که اطلاعات بیشتری درباره گسترش حریق در یک منطقه می‌توان بدست آورد.
شکل ۲٫۱ شمای کلی سیستم آدرس‌پذیر
دتکتورها و شستی‌ها باید مطابق استانداردهای معرفی شده در بخش متعارف طراحی و تولید شوند.
خروج هر دتکتور از مدار مانع عملکرد شستی‌ها نمی‌شود. اینترفیس تجهیزی است که اتصال تجهیزات دیگر (مانند فلوسوئچ و …) به لوپ را فراهم می‌کند. اینترفیس‌ها از دو نوع ورودی و خروجی هستند که رایج‌ترین نوع تجهیزات خروجی، ماژول آژیرها است که برای اتصال چندین آژیر بکار می‌رود و یا ماژولی که برای فعال‌سازی فن‌ها استفاده می‌شود. همچنین از ماژول‌های ورودی برای اتصال مدار دتکتورهای متعارف (به طور کلی ۲۰ عدد دتکتور متعارف) و یا دیگر قابلیت‌های مورد نیاز استفاده می‌شود. در صورتی که هر کدام از دتکتورهای متعارف به وضعیت آلارم برود به اینترفیس مربوطه سیگنال ارسال می‌کند سپس اینترفیس به پنل مرکزی سیگنال ارسال می‌کند.
به منظور فراهم نمودن حفاظت از اتصال کوتاه و تطابق با الزامات کد، ایزولاتورهای خط باید در هر زون اجرا شوند.
سیستم‌های آدرس‌پذیر دیجیتال
کلیه‌ی سیستم‌های آدرس‌پذیر از نوع آنالوگ هستند. یک سیستم دیجیتال از دتکتورهای آدرس‌پذیر آنالوگ استفاده می‌کند که هر کدام از آن‌ها سیگنال خروجی را ارسال می‌کند که نشان‌دهنده رخدادهای مربوطه می‌باشد. این سیگنال یک سیگنال دیجیتال کدگذاری شده است و تصمصم‌گیری درباره‌ی اینکه در این سیگنال خبر از حریق است یا نه، به عهده‌ی پنل مرکزی است.
جدا از اینکه دتکتورهای آدرس‌پذیر آنالوگ کار می‌کنند و اصول ارتباطی پنل مرکزی بکار می‌رود، همه سیستم بصورت سیستم آدرس‌پذیر طراحی می‌شود (به بخش ۲ مراجعه کنید) و همچنین مربوط به سیستم آدرس‌پذیر آنالوگ ارائه می‌گردد.
سیستم متعارف و دتکتورهای آدرس‌پذیر دو وضعیته می‌توانند تنها دو وضعیت نرمال و حریق را ارسال نمایند اما در دتکتورهای آنالوگ احتمال رخداد حریق (pre-alarm)، تعین گرد و خاک موجود را می‌توان تعین نمود و اقدام به تنظیم حساسیت دتکتورها کرد. بهرحال، یک سیستم آدرس‌پذیر می‌تواند عملکردهای بیشتری را در مقایسه با سیستم‌های متعارف و آدرس‌پذیرساده (غیر آنالوگ) ارائه نماید.
خروجی از دتکتورهای آدرس‌پذیر قابل تغییر است و نمایشی متناسب از اثرات آتش یعنی دود، حرارت، مونوکسید کربن یا شعله است. انتقال این خروجی از دتکتور معمولا به صورت جریان آنالوگ است. اما در سیستم‌های دیجیتالی این خروجی با استفاده از بیت‌های صفر و یک تعریف و ارسال می‌شود، ارتباط داده با استفاده از FSK با اطمینان بیشتر ایمن‌تر می‌شود. هنگامی که دتکتور توسط صفحه کنترل مورد بررسی قرار می‌گیرد، دتکتور آنالوگ به جای یک مقدار وضعیت (مانند دتکتورهای کانونشنال و آدرس‌پذیر)، با یک مقدار خروجی پاسخ می‌دهد. بنابراین، در یک سیستم آدرس‌پذیر آنالوگ، دتکتورهای آدرس‌پذیر آنالوگ به عنوان مبدل عمل می‌کنند که اطلاعات مربوط به دما، چگالی دود و … را به پنل مرکزی انتقال می‌دهند. مدارات مبتنی بر ریزپردازنده در کنترل پنل، داده‌های دریافت شده را تفسیر می‌کند و تصمیم می‌گیرد که آیا آلارم، پیش آلارم، وضعیت عادی یا خطا را نشان دهد یا خیر.
شکل ۳٫۱ گراف نمایش خروجی یک دتکتور آنالوگ در پاسخ به شرایط حریق
شکل ۳٫۲ نمایش گراف یک دتکتورآنالوگ در سطح آستانه شرایط هشدار (pre-alarm)
شکل ۳٫۳ نمایش گراف یک دتکتور آنالوگ در جبران آستانه آلارم
شکل ۳٫۴ نمایش گراف یک دتکتور آنالوگ در سطح آستانه مانیتورینگ
دیدگاه‌ها (0)