ضوابط کشف و اعلام حریق آتشنشانی

بخش نهم ضوابط ملاک عمل سیستم‌های اعلان حریق (سازمان آتشنشانی تهران)

در این ویدئو بر اساس ضوابط کشف و اعلام حریق آتشنشانی تهران، به بررسی تعاریف شستی‌های اعلام حریق، تعریف عنوان ریپیترها، منابع تغذیه پنل‌های اعلان حریق وبحث مهمی با عنوان طراحی تجهیزی و طراحی کارا محور می‌پردازیم. در انتها برخی از تعاریف زون‌بندی‌ها مطرح می‌شود.

شستی دستی (Manual Call Point):

‌‎‏تجهیزی برای اعلام حریق به صورت دستی در هنگام کشف آتش سوزی توسط انسان.

صدای متوسط محیط (Normalsoundlevel):

متوسط شدت اصواتی که به صورت دائم در محیط وجود دارد.

طراحی تجویزی (Prescriptive design):

طراحی سیستم اعلام حریق با پیروی دقیق از مقادیر ارائه شده در آیین نامه ها و ضوابط..

طراحی عملکردی (کارا محور) (Performance base design):

طراحی سیستم اعلام حریق با استفاده از تحلیل, محاسبات و شبیه سازی شرایط حریق مطابق اصول علمی و مهندسی.

مسیر (Path):

مسیر ارتباطی ما بین تجهیزات سیستم اعلام حریق.

مرکز تکرار کننده (Repeater Panel):

تجهیز جهت نمایش و یا کنترل وضعیت سیستم اعلام حریق در محل دیگری به جز محل نصب مرکز کنترل اعلام حریق.

مرکز نقشه (Mimic panel):

تجهیز با قابلیت نمایش آشکارسازهای حریق و مناطق تشخیص حریق و حالت کاری آنها بر روی نقشه معماری ساختمان.

منبع تغذیه (Power Supply):

تجهیزات تأمین انرژی الکتریکی مورد نیاز سیستم اعلام حریق.

منبع تغذیه اصلی جهت کارکرد عادی سیستم (Main Power Supply):

این نوع منبع تغذیه معمولاً با استفاده از برق شبکه شهری و یا ژنراتورهای تأمین برق دائم، برق مورد نیاز سیستم اعلام حریق را تأمین می نماید.

منبع تغذیه (Power Supply):

منبع تغذیه جهت کارکرد عادی اضطراری (Emergency Power Supply):

این نوع منبع تغذیه با استفاده از باتری و یا ژنراتورهای برق اضطراری و باتری، برق مورد نیاز سیستم اعلام حریق در مواقع قطع منبع تغذیه اصلی را تأمین می نماید.

مدار حلقوی (Loop Circuit):

مدارهای سیستم اعلام حریق به صورت رفت و برگشت به مرکز کنترل.

مدارهای خطی (Line Circuits):

مدارهای سیستم اعلام حریق که تنها از یک سمت به مرکز کنترل یا درگاه های ارتباطی متصل می باشد.

مرکز کنترل اعلام حریق (Fire alarm control panel):

تجهیز با کاربرد کنترل, دریافت و ارسال اطلاعات و فرامین مربوط به آشکارسازها و هشدارهای حریق و اجرای سناریوی علت و معلول در شرایط حریق می باشد.

مرکز دریافت هشدار (Central alarm station):

به مراکز بالادستی دریافت سیگنال مرتبط با مراکز کنترل اعلام حریقکه به طور دائم اطلاعات مربوط به وضعیت سیستم را می توان از آنجا مشاهده و کنترل نمود.

منطقه حریق (Fire Zone-Fire Compartment):

هر بخش از ساختمان که به وسیله مصالح ساختمانی دارای مقاومت مشخصی در مقابل حریق از سایر بخش ها جداسازی شده باشد.

منطقه تشخیص حریق (Detection Zone):

آشکارسازهای حریق مربوط به بخشی از ساختمان که به صورت فرضی از قسمت های دیگر جدا شده است.

منطقه هشدار حریق (Alarm Zone):

منطقه فرضی از ساختمان که هشدار حریق در آن به صورت جداگانه و مستقل از بقیه ساختمان قابل فعال سازی می باشد.

منطقه هشدار حریق (Alarm Zone):

منطقه فرضی از ساختمان که هشدار حریق در آن به صورت جداگانه و مستقلاز بقیه ساختمان قابل فعال سازی می باشد.

منطقه پیمایش (Travel Distance):

مسافت طی شده توسط افراد از محل حضور تا نزدیک ترین شستی دستی.

مسافت جستجو (Search Distance):

مسافت طی شده توسط افراد از ابتدای منطقه تشخیص حریق تا دورترینآشکارساز موجود در همان منطقه.

هشدار حریق کاذب (False Alarm):

تحریک آشکارسازها به وسیله عواملی شبیه اثرات فیزیکی حریق نظیر بخار، گرمای حاصل از منابع گرمایی، غبار، خرابی تجهیزات و … .

هشدار حریق مرحله ای (Phased fire alarm):

هشدار حریق در بیش از یک مرحله.

توضیح: به عنوان مثال اعلام حریق دو مرحله ای شامل اعلام خطر در منطقه حریق و سپس آلارم تخلیه عمومی به صورت سه مرحله ای، شامل هشدار برای کاربر سیستم, اعلام خطر در منطقه حریق و نهایتا هشدار تخلیه عمومی.

هشدار عمومی (Public mode):

سیستم های اعلام حریق که در آن هشدار حریق برای عموم افراد حاضر در ساختمان یا منطقه حریق فعال می گردد.

هشدار خصوصی (Private mode):

سیستم های اعلام حریق که در آن هشدار حریق برای افراد حاضر در محل خاص نظیر اتاق کنترل, مرکز آتش نشانی و نگهبانی ساختمان فعال می گردد.