عملکرد دتکتورها در محیط‌های مختلف

تعداد زیادی از دتکتورها مدعی‌اند که برای محیط‌هایمختلف ( سخت و دشوار) عملکرد مناسبی دارند، متأسفانه همه‌ی این ادعاها قابل اعتماد نیستند. ادامه کارایی ضعیف و افزایش هزینه‌های تعمیر و نگهداری سیستم برای انتخاب یک راه حل نادرست، واقعیتی در صنعت است که موجب القاء عدم اطمینان به کاربر نهایی در مواجه با سیستم اعلان حریق می‌گردد و از دتکتورهای حرارتی صنعتی، شعله و یا دیگر دتکتورهایی استفاده می‌کند که تنها پس از رخداد حریق فعال می‌شوند و نتیجه تلفات در رخداد حریق تناسب برعکس دارد با اینکه سیستم اعلان حریق می‌تواند حریق را به خوبی تشخیص دهد. بنابراین هر چه حساسیت و عملکرد سیستم بالاتر باشد خطر حریق و تلفات کاهش می‌یابد و به همان اندازه مهم است که سیستم مناسب محیط نصب گردد که موجب طول عمر بالا، خطاهای کاذب کمتر و تعمیر و نگهداری کمتر باشد.

چندین کمپانی در حوزه تشخیص حریق در صنعت جوشکاری و برشکاری راه‌کارهایی ارائه نمودند که تنها به این کاربری‌ها اختصاص دارد. در این مقاله یک نمونه از تست و مقایسه عملکرد دتکتورهای زیمنس بررسی می‌شود. در این تست از دتکتورهای متعارف و آدرس‌پذیر دارای حساسیت‌های مختلف استفاده می‌شود و نتیجه این تست با رنگ‌های مختلف که رنگ قرمز معرف پاسخ نامناسب به شبه آلارم، رنگ سبز نشانگر پاسخ مناسب به تهدیدهای واقعی و رنگ زرد پاسخ‌های مبهم و باز در جدول ۱ آمده است.

شرایط تست به شرح زیر می‌باشد:

۱- سوختن چوب: سه تکه چوب بر روی یک سینی داغ الکتریکی قرار گرفته و تحت حرارت مستقیم قرار گرفته است. دود ایجاد شده در زمان سوختن و عملکرد دتکتورها مطابق شکل ۱ می‌باشد.

شکل ۱٫ تست مدت زمان و عملکرد دتکتورها هنگام سوختن چوب

۲- سوختن هپتان: حجم کمی (۶۰ میلی لیتر) هپتان در یک سینی قرار داده شده و بر روی یک ورق فلزی داغ در مجاورت حرارت قرار داده شد. نتایج این تست براساس شکل ۲ می‌باشد.